Τα πάντα ρέουν.
Όλα αλλάζουν.
Η καινοτόμος φύση υφίσταται συνεχή μεταβολή.
Η εναλλαγή, μετάλλαξη και μεταμόρφωση των πάντων είναι διαρκής, αέναη, βέβαιη και αναπότρεπτη. Η επακόλουθη αλλαγή προσώπων ή αντικειμένων σε άλλη μορφή, συνήθως με παράδοξο και πρωτότυπο τρόπο, αποτελεί τη φιλοσοφία των «Μεταμορφώσεων» του Οβιδίου.
Ο ποιητής άντλησε τα θέματα του κυρίως από αρχαίες ελληνικές ή λατινικές παραδόσεις, μύθους και θρύλους θαυμάσιους, παράξενους, αλληγορικούς, μαγευτικούς.
Αρχίζει από τη μεταβολή του ανοργάνωτου Χάους σε οργανωμένο σύμπαν και καταλήγει στη μεταμόρφωση και αποθέωση του Ιουλίου Καίσαρα.
Μέσα σε ένα άχρονο και άτοπο σκηνικό περιβάλλον, τα σώματα και οι φωνές των εφήβων γίνονται ο πομπός και ο αποδέκτης των αλλαγών και των μεταβολών μέσα από το πέρασμα των αιώνων.
Στον κόσμο των «Μεταμορφώσεων», το τέλος μιας ιστορίας δεν είναι ποτέ ένα τέλος, αλλά είναι πάντα η αρχή μιας άλλης.